Wholeness: jezelf zijn ook binnen een professionele context

Enkele jaren geleden was ik aangenaam verrast te lezen in ‘Reinventing organizations’ van Frederic Laloux dat het niet ‘abnormaal’ is om volledig jezelf te proberen zijn binnen een professionele context. Dit lezen bevestigde mijn ambitie om organisaties te versterken en management te doen inzien dat samenwerking optimaal verloopt als er een veilige omgeving wordt gecreëerd waarbinnen elk individu zichzelf kan zijn, zonder ‘professioneel masker’. Ik pleit niet voor gedrag dat de organisatiedoelstellingen uit het oog verliest, wel voor een omgeving waarbinnen kwetsbaarheid een plaats heeft.

Ook de zelfdeterminatietheorie toont dat autonomie, naast verbinding en competentie, essentieel is om je betrokken en gemotiveerd te voelen waardoor zowel je werkprestaties als je welzijn verhoogd wordt. En waar gaat het dan om als we over autonomie spreken: je ervaart dat je jezelf kunt zijn, dat je keuze- en psychologische vrijheid hebt.

Een lange aanzet om mijn twijfel te delen over het al dan niet posten op mijn website van de bovenstaande foto. Een foto van Sebastiaan, Samuel en mezelf op de trouw van mijn zus. Twijfel of deze foto voldoende professioneel is, twijfel of deze foto relevant is, twijfel of deze foto weergeeft waar ik voor sta…
En ja, ik ben wie ik ben, voor een groot stuk gevormd door het samenleven met Sebas en Samuel. En de uitdagingen in dat samenleven, al die jaren, heeft mijn visie op samenwerken vorm gegeven, of dat nu professioneel of privé is. Ik wil en probeer iedereen de ruimte te geven zichzelf te zijn, vanuit vertrouwen, zonder de context van het systeem of de organisatie uit het oog te verliezen.
Dus, die foto, die toont wie ik ben (in de brede zin van het woord), die toont dat mijn twee zonen een grote rol spelen in mijn leven. De persoonlijke ontwikkeling dankzij Sebas en Samuel, naast mijn professionele ervaringen, opleidingen en persoonlijkheid maakt dat ik ‘ik’ ben, ook binnen een professionele omgeving!